Belgische Jihadisten in Syrië, een brede analyse met voorstellen van aanpak. (Tekst is nog in bewerking en gedeeltelijk in het Frans), commentaren welkom!

Voorwoord:

Met onze islamitische achtergrond en onze kennis van het typisch islamitisch denken willen wij de politieke wereld maar ook de bredere samenleving inzicht geven in de steeds frequenter opduikende problemen die specifiek met de Islam te maken hebben. Dit is de ook de doelstelling van onze blog.

Wij willen ook een eerste aanzet geven voor wetsvoorstellen die nodig zijn om op termijn een stabiele samenleving in België in stand te houden. Een samenleving waarin iedere inwoner ten volle kan genieten van de vrijheden die voorzien zijn in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.

1. Er zijn een aantal fenomenen i.v.m. de Islam die de laatste tijd meer en meer zichtbaar worden en waarover men zich ongerust maakt. Het zijn fenomenen die niemand blijkt te kunnen duiden en waarover op het eerste zicht weinig of niets voorzien is in de wetgeving:

- Belgische Jihadisten (zowel geboren moslims als bekeerlingen) vechten in Syrië, maar ook in andere landen

- Shariah4Belgium en gelijkaardige organisaties in België en in andere landen eisen openlijk de invoering van de Shariah

- Er blijken Salafisten werkzaam te zijn in het belgische leger

- Opleidingen van Imams in Brussel blijken bijna allemaal in handen van salafisten te zijn terwijl men beweert dat slechts een kleine minderheid van de moslims extremisten zijn

Er bestaat een grote mate van vrijheid (godsdienst, vrije meningsuiting) in België en de meeste van bovenvermelde problemen blijven bestaan, juist om die reden. Of beter gezegd omdat men niet begrijpt welke potentiële gevolgen of mogelijks strafbare feiten achter deze fenomenen schuilgaan.

2. Uitgangspunten van de Beweging van Belgische Ex-moslims

a- de vrijheden die voorzien zijn in de UVRM zijn het waard om te verdedigen.

b- vrije meningsuiting omvat ook vrije kritiek op godsdiensten, historische of religieuze figuren die al gestorven zijn, op politieke ideologieën, op gebeurtenissen, op "meningen", op handelingen van bestuurders, op (problematische) gedragingen van  bevolkingsgroepen, ... Het zou niet mogen uitmaken of deze kritiek al dan niet gerechtvaardigd of objectief is en of verwacht wordt dat groepen wiens ideologie, religie of voorbeeldfiguur bekritiseerd wordt, gewelddadig zullen reageren of met geweld zullen dreigen. Hoewel wij niet de minste sympathie hebben voor ontkenners van de Holocaust, vinden wij toch dat zij het recht hebben om hun mening ongestraft te uiten.

c- beperkingen van de vrije meningsuiting (1): aantasten van iemands goede naam met feiten die niet juist zijn, oproepen tot geweld of buitengerechtelijke vrijheidsberoving, goedkeuren van terrorisme, goedkeuren van het doden van iemand wegens zijn geaardheid, ras, mening of geloof, bedreiging, stalking, pesten, hoogverraad, spionage.

d- beperkingen op vrije meningsuiting (2): binnen organisaties waarvan men vrijwillig lid is of in een werkomgeving kunnen beperkingen aan de vrijheid van meningsuiting of van godsdienst gesteld worden die nodig zijn om een goede werkorganisatie toe te laten. Bij overtreding van de interne regels kan het lidmaatschap van de vereniging ingetrokken worden of de arbeidsovereenkomst verbroken.

Vb. een lid van de Getuigen van Jehovah werkt in een informaticabedrijf en neemt elke gelegenheid te baat om te prediken en zijn tijdschriften uit te delen. Zijn geloof schrijft voor dat hij dit moet doen, daarom heten zij ook de "Getuigen" van Jehovah. De persoon krijgt zijn ontslag, niet omdat hij getuige van Jehovah is maar omdat hij de werking van zijn organisatie stoort. Hij kan geen schadevergoeding eisen. Een andere getuige van Jehovah in hetzelfde bedrijf stoort de gang van zaken in zijn bedrijf niet. Hij krijgt zijn ontslag. Hij kan schadevergoeding krijgen wegens onterecht ontslag. In elk geval wordt geen van beiden naar de gevangenis gestuurd.

e- gelijke wetten/rechten voor iedereen. Wat kan voor persoon A moet ook voor persoon B kunnen. Wat verboden is voor persoon A moet ook voor persoon B verboden zijn. Nu is dit niet zo. Een Bijbel mag men rustig kapotscheuren, als je in Belgie een Koran kapotscheurt kan je 4 maanden gevangenisstraf krijgen. Er zijn wetten betreffende het dierenwelzijn, die moslims mogen overtreden met hun Halal slachten en Joden met hun Kosjer slachten. Op een pasfoto moet je zonder hoofddeksel afgebeeld zijn behalve als je een moslima bent, dan heb je de keuze. Er zijn regelmatig oproepen om religieuze tekens (zeg maar de hoofddoek of een kruisje) op de werkvloer en in scholen toe te laten, en aldus fier te tonen dat men moslim of katholiek is maar mensen die om diverse redenen een afkeer tegenover de Islam of de katholieke kerk hebben, kunnen dit best voor zich houden. Dit alles is tegen de UVRM die zegt dat wetten voor iedereen gelijk zijn. Artikel 7 zegt:

Allen zijn gelijk voor de wet en hebben zonder onderscheid aanspraak op gelijke bescherming door de wet. Allen hebben aanspraak op gelijke bescherming tegen iedere achterstelling in strijd met deze Verklaring en tegen iedere ophitsing tot een dergelijke achterstelling.

f- wetten dienen zo gemaakt te worden dat zij op een objectieve manier kunnen toegepast worden, hetgeen bvb. niet het geval is met de wetgeving ivm "aanzetten tot haat en discriminatie". Heden ten dage is het hatelijk om iets negatiefs te zeggen over Mohammed, de Profeet van de Islam, ook al is dit gebaseerd op islamitische bronnen, en is het niet hatelijk wanneer men met de symbolen van het katholicisme spot. Dit is puur subjectief. Wij zijn tegen haat, discriminatie of extremisme maar vinden dat dit niet objectief vaststelbaar is, dus kunnen wetten daarop niet gebaseerd zijn. Wij vinden niet dat een moskee moet gesloten worden omdat er gezegd wordt dat ongelovigen naar de hel gaan (hetgeen ook honderden keren in de Koran staat), wel als zij oproepen tot het doden van afvalligen of homoseksuelen of als zij dit goedkeuren.

g- godsdienstvrijheid is enkel geldig voor zover die niet in strijd is met wetten en reglementen die voor iedereen gelden. Godsdienstvrijheid kan beperkt worden indien zij problemen veroorzaakt of ter preventie van mogelijke problemen. Wat betreft de Islam is er in elk geval een gigantisch probleem bij de toepassing van Artikel 18 van de UVRM dat het volgende zegt:

Een ieder heeft recht op vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst; dit recht omvat tevens de vrijheid om van godsdienst of overtuiging te veranderen, alsmede de vrijheid hetzij alleen, hetzij met anderen zowel in het openbaar als in zijn particuliere leven zijn godsdienst of overtuiging te belijden door het onderwijzen ervan, door de praktische toepassing, door eredienst en de inachtneming van de geboden en voorschriften.

Een voorschrift van de Islam is de defensieve en de offensieve jihad (waarover verder meer), t.t.z. oorlog tegen niet-moslims. De defensieve jihad is de individuele plicht van elke moslim. In principe zou men moslims dus verlof zonder wedde moeten geven om naar Syrië te gaan vechten zodat zij het voorschrift van de Jihad in acht kunnen nemen. Dit is dus een probleem.

h- geweldmonopolie van de staat, d.w.z. men kan het recht niet in eigen handen nemen of in het buitenland gaan vechten voor doelstellingen die men nobel vindt. Men kan enkel geweld gebruiken bij een acute fysieke bedreiging van een persoon, anders niet. Volgens de Shariah wordt een afvallige moslim ter dood veroordeeld en kan enkel de Kalief de doodstraf uitvoeren, maar een moslim die toch het recht in eigen handen neemt en de afvallige doodt wordt niet gestraft, enkel terechtgewezen, omdat hij iemand doodt die toch moest sterven.

i- de rechtsstaat: iemand kan enkel gestraft worden na veroordeeld te zijn door een rechtbank op basis van bewijzen en niet op basis van geruchten of vermoedens. Dit geldt ook voor mensen die men niet leuk vindt zoals Fouad Belkacem.

j- en vooral ... consistentie en gezond boerenverstand

3. Broederschap in de Islam

De meeste godsdiensten kennen het principe van broederschap. Neem bvb. een belg die katholiek is en naar Peru moet voor zijn werk bij een NGO. Hij kan daar terecht bij een priester voor onderdak omdat hij tot dezelfde geloofsgemeenschap behoort.

Hetzelfde geldt ook in de Islam waar de gemeenschap van de gelovigen de Umma genoemd wordt (umm betekent moeder in het arabisch).

Hoewel racisme in de Islamitische theologie onbekend is, stelt men nochtans vast dat er weinig positieve chemie is tussen moslims afkomstig van verschillende landen.

Behalve bij salafisten en andere moslim-extremisten die zich geen Belg, Marokkaan, Turk of Palestijn voelen maar in de eerste plaats moslim. De volgelingen van Al-Qaeda komen uit vele landen en er heerst echte broederschap over de nationaliteiten heen. Als het huis van een Pakistani door een Amerikaanse drone vernietigd wordt, dan voelen zij zich betrokken bij dit "onrecht". Als het huis van een Christen in Egypte of Pakistan, vernield wordt omdat zijn buurman door een woedende menigte verdacht wordt van een misdaad die hij niet begaan heeft, voelen zij zich niet betrokken. Als moslims elkaar met honderdduizenden afslachten in Darfur in Soedan, dan wordt dit als een interne aangelegenheid beschouwd waar niemand zich mee hoeft te moeien. Als Israel Palestijnse gebieden bezet is dit "onrecht" maar als Turkije Noord-Cyprus bezet en koloniseert is dit in orde.

Ook een Belgische bekeerling die zijn geloof erg ter harte neemt, stopt met belg te zijn en treedt geestelijk over tot de Ummah, de islamitische wereldgemeenschap. Alle gelovigen zijn broeders (kul al moe'minoena ikhwan).

Als Jejoen Bontinck, de jonge bekeerling en jihadi in Syrië, zegt dat hij geen onrecht kan verdragen, dan betekent dit dat hij het niet kan aanzien dat moslims aan het kortste eind trekken en dat zij door niet-moslims overheerst of belaagd worden. Het betekent niet dat zij zullen opkomen voor mensen die zij als ongelovigen beschouwen zoals de Sji'ieten die opgeblazen worden in Irak en Pakistan, zoals de Ahmadi's die onderdrukt worden in Pakistan maar ook in andere landen, zoals de Boeddhisten die afgeslacht worden in het zuiden van Thailand of zoals Christenen die het in heel de islamitische wereld heel hard te verduren hebben.

Onrecht of onderdrukking in de Islam betekent ook dat de islamitische wet niet toegepast wordt. 

4. De Islam als volledig systeem van leven.

De Islam omvat, soms tot in een pijnlijk niveau van detail, alle aspecten van het leven van een moslim (over de meeste aspecten bestaat, van Marokko tot Indonesië, overeenstemming wat de leer voorschrijft):

- religieus: geloof in Allah, 5x per dag bidden tot Allah, vasten, op bedevaart gaan, studie van heilige teksten, ...

- sociaal: hoe men moet omgaan met andere mensen, waaronder familie, echtgeno(o)t(e), kinderen, zorg voor bejaarden en armen

- wetgeving: de sharia met kant en klare wetten ivm huwelijk, echtscheiding, erfenis, contracten, ...

- militair: jihad 

In het katholiek erfgoed zijn de eerste 2 aspecten zeker nog aanwezig voor degenen die de regels willen volgen.

Op het gebied van wetgeving ivm huwelijken bestaan er regels die echter enkel binnen de kerk gelden en over het algemeen symbolisch zijn, maar waarvoor in de praktijk een seculiere wetgeving geldt.

In tegenstelling tot de Islam is het militair aspect volledig afwezig in de katholieke leer. Er bestaat geen handboek dat in de 21e eeuw gedrukt wordt, waarin de regels van kruistochten uitgelegd worden. Bij de Islam is dit wel het geval. Er wordt nog altijd over jihad gepubliceerd en elk sharia handboek bevat een hoofdstuk over de jihad.

Voor iemand die zich een goede, gelovige moslim beschouwt is er geen enkele contradictie tussen het feit dat hij:

- naar de moskee gaat om te bidden

- mensen in een bejaardenhuis gaat helpen en goed voor zijn vrouw en kinderen zorgt

- trouwt volgens de islamitische wetgeving en goed voor zijn gezin zorgt

- naar Syrië of Afghanistan gaat vechten "voor de Islam" samen met mensen die wij doorgaans terroristen noemen. En zichzelf eventueel voor het goede doel opblaast (als hij er de moed voor heeft) en recht naar de hemel gaat. 

Een zogenaamd gematigde moslim(a) kan vinden dat hij/zij al een goede moslim(a) is als hij/zij één van deze aspecten nauwgezet volgt:

- ik geloof in Allah en dat is het bijzonderste, al de rest is bijzaak. Ik bid niet maar vast wel in de Ramadan

- ik draag een hoofddoek om te tonen dat ik fier ben moslima te zijn, ook al sla ik soms gebeden over en vast ik niet de hele ramadan

- Ik probeer 5 keer per dag te bidden maar vasten doe ik niet.

- Ik ga 2 keer per week helpen in een soepkeuken voor arme mensen. De Islam schrijft dat voor.

- Ik heb in mijn leven veel fouten gemaakt maar ik trek binnenkort naar Syrië om te vechten tegen Asad en hoop als martelaar te sterven, dan worden al mijn zonden vergeven en ga ik naar het paradijs.

Niet alleen de salafisten maar ook alle handboeken van de Sharia uitgegeven door de grote islamitische universiteiten vinden dat men enkel een goede moslim is als men alle voorschriften van de Islam strikt volgt, ook de wetten die wij doorgaans barbaars vinden zoals stenigen en handen afhakken.

Bovenaan de lijst van religieuze verplichtingen staat echter niet het doen van vrijwilligerswerk in een soepkeuken maar "geloof in Allah en vechten voor de Islam" (Muslim 1.0148 Abu Huraira heeft gerapporteerd: De Boodschapper van Allah werd gevraagd over de beste daad. Hij zei: Geloof in Allah. Hij (de vraagsteller) zei: En daarna? Hij (de heilige Profeet) antwoordde: Jihad voor de zaak van Allah.) Een goede moslim heeft maar 24 uren op een dag en moet dus prioriteiten stellen.

We lezen even het verslag over de Antwerpse jihadi Jejoen Bontinck in Het Laatste Nieuws:

Naar de Moskee gaan:

"Jejoen is al vanaf zijn 15de een erg actief lid van Shariah4Belgium. "Zijn bekering begon toen hij een Marokkaanse leerde kennen die hem mee naar de moskee nam."

Studie van de Islam aan een islamitische universiteit:

"Eind februari liet die voor het laatst van zich horen, toen hij zei dat hij aan [de] islamitische universiteit van Caïro zat."

Mensen helpen:

"Jejoen brak echter nooit met zijn ouders. "Zijn 18de verjaardag hebben we thuis gevierd. Ik liet Jejoen ook gerust met zijn geloof. Hij deed tenslotte geen criminele dingen. Integendeel zelfs, hij ging als vrijwilliger vaak op bezoek bij zieke mensen." "

Jihad voeren:

"Sinds 11 maart is Jejoen als vermist opgegeven. Hij is toegevoegd aan de lijst van 70 Belgische jongeren die vermoedelijk met de radicale moslims vechten aan het Syrische front."

Ook de verhalen die stilaan over de twee terroristen van de Marathon van Boston in 2013 bekend worden tonen aan dat islamitische gedragingen -zoals strikt elke dag de 5 gebeden opzeggen, een baard laten groeien, de moeder en de vrouw die een hoofddoek beginnen te dragen, scheiding van mannen en vrouwen buiten de familiekring- voor de terroristen geen contradictie was met het veroorzaken van dood en vernieling.

5. De Jihad

Op onze website staan een aantal interessante teksten over de Jihad vanuit verschillende oogpunten bekeken.

Zoals gezegd behoren moslims over heel de wereld tot één gemeenschap, de Ummah, en bestaat de nationaliteit van een land enkel om praktische redenen tot er een islamitisch Kalifaat opgericht wordt dat de hele wereld verovert en overheerst. En alle nationaliteiten afgeschaft zijn.

Deze gemeenschap van moslims is ook een militaire organisatie, een soort virtueel wereldwijd leger.

Wanneer de Islam of moslims of een islamitisch land aangevallen wordt door ongelovigen, is het de plicht van elke moslim om met alle mogelijke middelen weerstand te bieden. Voor de Soennieten die 85% van de moslims uitmaken kunnen ongelovigen Christenen, Joden, Hindoes maar ook afvallige moslims zijn. Deze laatste groep kunnen Sji'ieten zijn (inclusief de daartoe behorende Alawieten van Bashar Al-Asad in Syrië) of Ahmadis (vooral in Pakistan) of Soennietische heersers die zich niet islamitisch genoeg gedragen of die vriendjes zijn van westerse landen (zoals de regering van Marokko of Saoedi-Arabië). Deze worden de "regimes van afvalligen" genoemd.

Gelukkig doet niet elke moslim daar aan mee, maar meer en meer moslims worden zich bewust van hun islamitische plichten en zo zie je dat er wereldwijd betogingen zijn tegen Mohammed-cartoons of -videos, en dat moslims van over de hele wereld naar Syrië, Mali, Afghanistan, Tchetchenië, Somalië trekken om te gaan vechten tegen "onderdrukking", bezetting, ... En dat er in heel de wereld moslims zijn die over jihad spreken en deze ook uitvoeren, van de Oeigoeren in China tot de extremisten in Bali, die in het zuiden van de Filippijnen, tot helemaal aan de andere kant van de wereld in de USA.

Wat zeggen gematigde moslims en apologeten voor de Islam in het Westen over de Jihad?

Omdat de Jihad een heel problematisch aspect van de Islam is, wordt hierover doorgaans gelogen. Men zegt dan dat Jihad van het werkwoord jahada komt hetgeen betekent "streven, zich inspannen", dat dit van alles kan inhouden maar vooral een spirituele betekenis heeft. Jihad zou betekenen dat men een inspanning doet om zichzelf en zijn gemeenschap vooruit te helpen. Men geeft toe dat dit "in extreme gevallen" geweld kan betekenen, maar dan enkel defensief om de Islam of moslims te verdedigen. Bij het gebruik van geweld om moslims te verdedigen kunnen we ons iets voorstellen. Wat "geweld om de Islam te verdedigen" zoal kan inhouden wordt doorgaans niet gevraagd of gezegd! Net zomin als een definitie van wat het betekent dat "de Islam aangevallen wordt".

Een artikel dat de waarheid, op zijn zachtst gezegd, geweld aandoet kan je hier lezen samen met onze analyse.

Wat zegt men in islamitische landen over de Jihad?

In islamitische landen betekent Jihad gewoon oorlog in naam van de Islam. Dit is een religieuze opdracht. Alle groeperingen in islamitische landen die zichzelf islamic jihad noemen of jihad in hun naam hebben, zijn doorgaans fervente militaire organisaties, die in het Westen als terroristen beschouwd worden en dan eerder van het compromisloze type. Sociale organisaties die zich inzetten voor alfabetisering, plattelandsontwikkeling of vrouwenrechten zijn het geenszins. De enige ons bekende uitzondering is het Ministerie van "Agricultural Jihad" in Iran dat zich bezighoudt met de vooruitgang in de landbouw.

Wat zeggen de islamitische teksten over de Jihad?

De teksten van de Islam die leidinggevend zijn voor de gelovigen en waarop de islamitische wet gebaseerd is, zijn in wezen de Koran en de Hadith, de verzamelingen van de overleveringen van hetgeen Mohammed gezegd en gedaan heeft. De geleerden hebben de Hadith geclasseerd van betrouwbaar tot zwak of zelfs vals. Enkel de betrouwbare Hadith worden ernstig genomen en kunnen de basis van de islamitische wet zijn. De zwakke kunnen beschouwd worden "ter informatie".

Jihad in de Koran

In de Koran komt het woord Jihad vier maal voor. Drie keer betekent dit oorlog (verzen 9.24, 22.78 en 60.1), één keer (vers 25.52) betekent dit "zich tegen ongelovigen/ongeloof verzetten met de Koran in de hand", dus ook geen zogenaamd interne spirituele strijd. Daarnaast komt het afgeleide woord jahada/streven een aantal keer voor en dit kan van alles betekenen zelfs dat mensen ernaar streven om hun kinderen van de Islam weg te krijgen.

Jihad in de overleveringen van Mohammed

Een veelgeciteerde overlevering zegt dat Mohammed tegen zijn volgelingen, bij zijn terugkeer van een van zijn vele oorlogen, zei: "wij zijn teruggekeerd van de kleine jihad naar de grote jihad, de strijd tegen jezelf". Men zegt er dan niet bij dat deze overlevering als zwak beschouwd wordt en de geldigheid dus twijfelachtig is.

Daarentegen hebben elk van de 6 verzamelingen van overleveringen die als authentiek beschouwd worden een hoofdstuk over Jihad.  Er zijn honderden overleveringen en in 99% van de gevallen betekent dit oorlog. 1% is heeft iets spiritueels.

Wat schrijven de islamitische geleerden in hun wetboeken?

Wij verwijzen naar de vertaling op onze site van een tekst over de Jihad uit een leidinggevend islamitisch wetboek met certificaat van goedkeuring van de Al-Azhar Universiteit in Kairo, van de islamitische aalmoezenier van de Jordaanse strijdkrachten en van de voorzitter van de "International Institute of Islamic Thought".

In deze tekst wordt onomwonden gezegd dat "Jihad betekent oorlog tegen niet-Moslims en stamt etymologisch af van het woord mujahada, wat betekent oorlogvoering om de religie te vestigen."

Verder zegt de tekst dat er twee soorten militaire jihad zijn:

De offensieve Jihad

Dit is een oorlog om de Islam met geweld te verspreiden in niet-islamitische gebieden. De meeste geleerden zijn het erover eens dat hiervoor een Kalief, de leider van de moslim-gemeenschap, nodig is. Dit is nu niet het geval. Vandaar dat er regelmatig Kalifaat-conferenties gehouden worden zoals in Amsterdam in het voorjaar van 2013, zie link.

De bedoeling is om ergens een land te veroveren of een gebied uit een land te snijden (zoals bvb. Brussel met een verwachte moslimmeerderheid tegen 2030), er een islamitisch kalifaat op te richten en dan de rest van de wereld te veroveren.

Wacht even, zeggen moslims dan. Dit soort Jihad is niet zoals de Amerikanen doen die met heel veel geweld ergens met een drogreden binnenvallen. De Jihad is heeft een moreel hoogstaand doel en is aan heel stikte regels gebonden. Hier zijn de regels:

- Het "nobele" doel van de Jihad is om de Islam te verspreiden, niet om gebieden te veroveren of de rijkdommen van andere volkeren te stelen zoals men doorheen de geschiedenis gedaan heeft.

- Eerst dient men een uitnodiging aan het land dat men op het oog heeft te sturen om zich aan de Islam te onderwerpen en zich bij het Kalifaat te voegen. Indien de uitnodiging niet aanvaard wordt, komt een tweede optie. Men kan zijn eigen geloof blijven volgen, men krijgt dan een gouverneur van het Kalifaat aan het hoofd van het land en degenen die geen moslim worden, dienen een speciale taks te betalen en zich te onderwerpen aan een discriminerende wetgeving. Indien men die niet aanvaardt, volgt oorlog.

Dit is ook de manier waarop Mohammed, de stichter van de Islam, tewerk gegaan is. Hij startte in Mekka, werd daar verjaagd, werd als politieke vluchteling in Medina ontvangen, kreeg meer en meer volgelingen, nam de macht in Medina over, verdreef zijn politieke tegenstanders (vooral Joden) en zette dan de aanval in tegen iedereen. Zijn volgelingen veroverden na zijn dood op korte tijd gebieden tot Indië en Frankrijk.

De defensieve Jihad

De defensieve Jihad wordt uitgevoerd wanneer moslims of de Islam aangevallen worden of wanneer moslims onrecht aangedaan wordt, bvb. wanneer moslims in niet-islamitische landen geen privilegies krijgen om hun godsdienst te kunnen toepassen (bvb. door een hoofddoeken- of boerkaverbod) zoals zij dat zelf willen. Of dat islamisering van een niet-islamitisch gebied tegengehouden wordt. Dan is het de de plicht van elke moslim om weerstand te bieden met alle mogelijke middelen. Dit geldt ook voor vrouwen, kinderen en islamitische slaven die dan zelfs kunnen vertrekken zonder toestemming te vragen aan respectievelijk hun man, hun vader of hun eigenaar. Een alternatief is om een islamitische strijder te financieren of om wapens of geld te sturen.

Volgens de islamitische wetgeving telt deze financiering zelfs mee voor de verplicht jaarlijks te betalen aalmoestaks, de Zakat. In hedendaagse termen zou men zeggen dat financiering van islamitisch terrorisme fiscaal aftrekbaar is.

Bij afwezigheid van een Kalifaat (om een offensieve Jihad uit te roepen) worden alle gewelddadige acties van moslims momenteel als defensieve acties uitgelegd waarbij meestal oorzaak en gevolg omgedraaid worden.

De gewelddadige protesten tegen de Mohamed-cartoons worden uitgelegd als een rechtvaardige verdediging van de Islam. In het geval van de Islam werkt geweld blijkbaar. Het kwetsen van de religieuze gevoelens van moslims is in Belgie via het CGKR zelfs een staatszaak geworden (onlangs is in Brugge iemand veroordeeld tot 4 maanden gevangenisstraf wegens het verscheuren van de Koran). Aangezien moslims (een significante en zeer militante groep) gewelddadig worden, gaat men ervan uit dat zij zich tot het diepste van hun ziel beledigd voelen en gebruikt men de wetgeving tegen racisme en haatzaaien om critici van de Islam de mond te snoeren. Voor andere godsdiensten geldt dit niet.

Ook 9/11 wordt door Ben Laden als defensieve actie uitgelegd, namelijk de "bezetting" van Saoedi-Arabie door de Amerikanen. De aanslagen in Londen en Madrid dienden om weerstand te bieden tegen de bezetting van Irak door het Verenigd Koninkrijk en Spanje.

Het principe dat hierbij door de meest devote moslims gehanteerd wordt, is dat als er ergens in de wereld een moslim aangevallen wordt, ook al is dit een reactie op aanslagen of de voorbereiding ervan, als er met de Islam of Mohammed gespot wordt, als een Koran verbrand wordt, als moslims hun gangetje niet mogen gaan (bvb. door het uitvaardigen van een hoofddoekenverbod in scholen), dan hebben alle moslims wereldwijd de plicht om zich tegen dit "onrecht" te verzetten, met alle mogelijke middelen. Dit kunnen ook terroristische aanslagen zijn waarbij onschuldigen gedood worden. De Koran zegt in vers 2.217 dat onderdrukking erger is dan het doden van iemand.

Hetgeen de "ongelovigen" tevoren gedaan hebben is niet relevant. Dat de Amerikanen door onophoudelijke bombardementen Kosovo uit Servië "gesneden" hebben en een land gecreëerd hebben dat voor 90% islamitisch is, is heel mooi. Het weerhoudt bepaalde Kosovaren er niet van om tegen Amerikanen aanslagen te plegen, waar dan ook, om zich te verzetten tegen de "bezetting" van Afghanistan of Irak. Zo is ook de Amerikaanse ambassadeur in Libië vermoord door dezelfde groeperingen waaraan Amerika wapens geleverd heeft om Kadhafi van de macht te verdrijven.

Slachtofferschap

Een belangrijke element dat moslims gebruiken om hun defensieve Jihad te verantwoorden is de slachtofferrol waarin zij zich wentelen en waarin zij ook door een deel van de niet-islamitische bevolking werkelijk in gewenteld worden. België geeft elk jaar miljoenen uit aan het subsidiëren van organisaties die verondersteld worden moslims te emanciperen, maar in de praktijk het slachtofferschap cultiveren en segregatie/sektarisme promoten.

Mohammed gebruikte het element schachtofferschap zelf ook al bij de stichting van de Islam waarbij hij zichzelf veroorloofde om dingen te doen die in zijn tijd helemaal niet door de beugel konden en wanneer zijn omgeving daarop reageerde waren zij dan de agressors en "verdedigde" hij zich met nog meer wandaden. Zijn eerste grote oorlog (eigenlijk een uit de hand gelopen roofoverval) bij Badr verliep als volgt. Mohammed hoorde dat er een handelskaravaan van Mekka onderweg was en trok op met 300 man vanuit Medina om die te overvallen en te plunderen. De mensen van Mekka stuurden 1000 man om hun karavaan te verdedigen. Wat zegt Mohammed? De mensen van Mekka hebben aangevallen en wij hebben ons verdedigd.

Een bloedige episode uit die tijd is de genocide van de hand van Mohammed op een Joodse stam, de Bani Qurayza, in Medina, die zogezegd verraad hadden gepleegd. Moslims verdedigen dit bloedbad, waarbij alle mannen van de stam onthoofd werden, voor het vermeende verraad van hun leiders terwijl zij met afschuw reageren als moslims aan de verliezende kant staan.

Als je het discours van Fouad Belkacem van Shariah4belgium aandachtig beluistert dan is het uitbuiten van het slachtofferschap een rode draad in heel zijn aanpak. En er zijn nog meer parallellen tussen Fouad Belkacem en Mohammed, zijn Profeet.

Omdraaien oorzaak en gevolg

Zoals gezegd is een andere rode draad in het hele discours het omdraaien van oorzaak en gevolg. Een paar voorbeelden:

Voorbeeld 1: In het geval van de cartoons gaat het eigenlijk om de vaststelling dat moslims in naam van hun geloof geweld plegen, daar maakt men cartoons van en dan plegen moslims geweld, als defensieve actie én in naam van hun geloof. De cartoons zijn het probleem, niet het geweld dat in naam van de Islam gepleegd wordt en dat het onderwerp van de cartoons was.

Voorbeeld 2: In een school in Antwerpen worden meisjes onder druk gezet om een hoofddoek te dragen. Daarop verbiedt men de hoofddoek voor iedereen waarna de directrice van de school bedreigd wordt. Een defensieve actie tegen onderdrukking van meisjes met een hoofddoek, zeggen moslims dan. We hebben niets gedaan en dan verbiedt men plotseling de hoofddoek! Dit is ook de stelling die integratie-vzw's verdedigen.

Voorbeeld 3: In Mali wordt een deel van het land veroverd door Al-Qaeda. De regering roept het Franse leger ter hulp. Die sturen troepen die Mali helpen het veroverde gebied terug te nemen. Daarop trekken Franse moslims naar Mali om tegen de Franse bezetting te vechten terwijl zij zelf de Franse nationaliteit hebben. Deze Franse moslims zien de verovering door Al-Qaeda als legitiem (namelijk het herinvoeren van de Islam), de reactie van Mali en Frankrijk samen als agressie en dan volgt een defensieve Jihad.

Waarschuwing van de islamitische geleerden in verband met de Jihad.

De geleerden waarschuwen ervoor dat men het bestaan van een spirituele jihad, waarover iedereen het eens is dat de basis in de islamitische teksten zwak is, niet moet als voorwendsel gebruiken om niet aan de militaire jihad deel te nemen. Een voorbeeld van een tekst, die dit stelt, van de hand van Hassan Al-Banna, de stichter van het Moslimbroederschap in Egypte, kan hier geraadpleegd worden.

Relevantie van het concept jihad voor de politieke wereld in België

Voor een moslim die in België woont en al dan niet de belgische nationaliteit heeft, die

(1) én op de hoogte is van de leerstellingen van de Islam,
(2) én er zich van bewust is wat de implicaties zijn

(3) én besluit dat hij deze wil volgen,

geldt er geen enkele loyauteit aan ons land, haar niet-islamitische burgers, haar grondwet, haar wettelijk en gerechtelijk systeem. Er geldt enkel een loyauteit aan de wereldwijde islamitische gemeenschap en haar opdracht om de islamitische wet aan de hele wereld op te leggen, vreedzaam als men zich vrijwillig onderwerpt, anders met geweld.

En die wereldwijde islamitische gemeenschap vormt ook één groot virtueel leger. Vandaar zien we wereldwijd groeperingen die zichzelf filialen van Al-Qaeda noemen. Hun ideologie is de jihad en als Bin Laden gedood wordt, is het niet verwonderlijk dat het terrorisme gewoon blijft verdergaan omdat de ideologie die in de islamitische wetboeken beschreven staat onder het hoofdstuk jihad gewoon verderleeft. Als McDonalds morgen failliet gaat zal er ook overmorgen nog fastfood te krijgen zijn omdat het concept diep ingeworteld zit in onze maatschappij.

In principe is de moslim die aan de 3 vermelde voorwaarden voldoet in een voorbereidend stadium van oorlog met ons land. Dergelijke moslims vormen een kleine, gemotiveerde en razendsnel groeiende groep.

Tot deze groep behoren de mensen van Shariah4Belgium alsook andere salafisten, de mensen die Kalifaat-conferenties organiseren en de partij ISLAM in Brussel. Voor moslims die tot de overgrote meerderheid van gematigden behoren, is het probleem dat wanneer zij zich in een moeilijke levensfaze bevinden en zich gaan verdiepen in de Islam, geholpen door een charismatische mentor zoals Fouad Belkacem, en met het alomtegenwoordige slachtofferdenken dat in België i.v.m. moslims heerst, heel snel tot extremistische groepen kan gaan behoren omdat zij de islamitische theologie langs hun kant hebben. Geen enkele goedbedoelende Imam kan hen op basis van de Islam weerleggen.


Samengevat betekenen volgende 4 factoren samen een explosieve cocktail:

- een sterke islamitische identiteit (door rituelen, 5 keer per dag bidden, het van buiten leren van de Koran zelfs zonder er een jota van te begrijpen, islamles, Ramadan, moskeebezoek, ...)

- een moeilijke levensfaze, puberteit, midlife crisis, verontwaardiging over buitenlandse politiek, verlies van een job, een overlijden in de familie, echtscheiding, ...

- het slachtofferdenken zowel in binnenland (racisme, discriminatie, ... ) als internationaal (Palestina, Afghanistan, Irak, Mali, ...) waarbij moslims een gevoel van onderdog ingelepeld krijgen.

- een charismatische persoon die zonder belemmeringen de Islam uitlegt

Volgens de leerstellingen van de Islam, en hierbij bestaat consensus onder alle grote scholen van islamitisch recht, kent die oorlog om de Islam te vestigen 3 fasen:

(1) uitnodiging aan de bevolking om zich in groep tot de Islam te bekeren. Als zij positief antwoorden, wordt de islamitische wetgeving ingevoerd en sluit het land zich aan bij het islamitisch kalifaat.

(2) men bekeert zich niet tot de Islam. Dan is het alternatief dat moslims de macht overnemen, de islamitische wet ingevoerd wordt en degenen die zich niet tot de Islam bekeren een speciale taks betalen en zich onderwerpen aan een wetgeving die hen discrimineert.

(3) indien optie 1 of 2 niet aanvaard worden, is er oorlog tot optie 1 of 2 tot stand komen.

Let wel, bovenvermelde regels heeft de Beweging van Belgische Ex-moslims niet uitgevonden. Dit is standaard islamitische theologie.

Faze 1, het uitnodigen van de koning en de regering tot de Islam, heeft Fouad Belkacem al gedaan, Bin Laden deed dit al vroeger met de amerikaanse president. Het niet aanvaarden van die uitnodiging wordt door moslims als een daad van agressie aanzien omdat zij de "Waarheid", de Islam, afwijzen.  

Als faze 1 niet werkt, zal men er vermoedelijk vanuit gaan dat faze 2 ook niet zal werken en gaat men naar faze 3. Belkacem heeft dit al in een video aangekondigd als volgt: "als onze moejahidien [dit betekent de soldaten van de Jihad] voor de poorten van Brussel zullen staan, ..." Hieruit blijkt duidelijk dat Belkacem geen enkele loyauteit tegenover België heeft maar tot een soort virtueel wereldwijd moslimleger behoort.

6. Afvalligheid in de Islam = hoogverraad

Wanneer men de bovenstaande redenering goed gevolgd heeft, waaruit duidelijk blijkt dat de Islam als ideologie in principe in oorlog is met elke niet-islamitische samenleving, dan zal het ook niet verbazen dat een moslim die afvallig wordt, wegens hoogverraad moet gedood worden. Hij deserteert namelijk door zijn afvalligheid uit het globaal islamitisch leger en wordt een vijand.

We hebben aan afvalligheid van de Islam op onze website een artikel gewijd. De doodstraf voor afvalligheid van een godsdienst is heel schokkend natuurlijk maar in de islamitische wereld vindt men dit doorgaans normaal.

 

7. Analyse van problemen en voorstel tot oplossingen

a. Les djihadistes et leurs partisans:

a. De jihadi's en hun broeders:

Contexte:

La Belgique doit avoir les moyens de se défendre contre les menaces armées aussi bien provenant de l'intérieur que de l'extérieur. Nous avons connu une période de 70 ans sans guerre (sauf les troubles en Yougoslavie). Excepté la guerre froide avec les pays communistes. Bien qu'en général, nous ne savons plus ce que c'est la guerre. La Belgique fait parti d'une alliance militaire, l'OTAN et en principe, il est inconcevable d'entrer en guerre contre l'un de nos alliés de l'OTAN. 

Context:

Belgie als soevereine staat moet over de middelen beschikken om zichzelf te verdedigen tegenover militaire dreigingen zowel uit het binnen- als uit het buitenland. We hebben in Europa een periode van bijna 70 jaar zonder grote oorlogen gekend (buiten het conflict in Yoegoslavie en de zogenaamde koude oorlog met de communistische landen). Over het algemeen hebben we geen gevoel meer met wat het betekent in oorlog te zijn. Belgie maakt voor zijn verdediging uit van een militaire alliantie, de NAVO en in principe, is het niet denkbaar dat we met een van onze geallieerde landen van de NAVO in oorlog zijn. 

Concept du Djihad:

La doctrine du Djihad islamique, jihad fi sabil-illah, prescrit que la communauté islamique, la Ummah est en guerre perpétuelle avec les pays non-musulmans jusqu'à ce que tout le monde soit soumis à l'Islam, voire à la loi islamique. Il y a une guerre défensive quand il n'y a pas de Califat. Par contre, avec un Califat, ça sera aussi une guerre offensive. La guerre défensive pour protéger les musulmans et l'Islam sera toujours en vigueur tant qu'il y a une liberté de critiquer l'Islam et tant qu'on n'accepte pas les demandes que les musulmans font dans des pays islamiques et non-islamiques.

Het concept jihad:

De doctrine van de islamitische jihad op het pad van Allah, jihad fi sabil-illah, schrijft voor dat de islamitische gemeenschap, de Ummah, voortdurend in oorlog is met niet-islamitische landen tot de hele wereld onderworpen is aan de Islam, of beter gezegd aan de islamitische wet. In geval er geen kalifaat is, bestaat er enkel een defensieve oorlog. Daarentegen, met een kalief heeft die islamitische gemeenschap de plicht een offensieve oorlog tegen niet-moslims te voeren. De defensieve oorlog om de moslims en de Islam te beschermen zal er altijd zijn zolang men de vrijheid heeft om kritiek te geven op de Islam en zolang men niet aan de eisen van moslims voldoet in zowel islamitische als niet-islamitische landen.

Réalité:

La Plupart des musulmans dits modérés tolèrent le multiculturalisme, l'esprit de liberté, ... Le problème est que de plus en plus de musulmans, dont beaucoup de jeunes comme les djihadistes du marathon de Boston "découvrent" que l'Islam n'est pas une religion de paix et qu'il faut se battre de toutes les manières incluant des actions terroristes contre l'occupation, l'oppression et l'injustice. Dans l'Islam, ces trois termes veulent dire qu'un pays n'est pas contrôlé par les musulmans qui appliquent l'Islam à fond. De plus des principes hérités de notre constitution et des valeurs de notre société sont en contradiction avec le Coran.
Par conséquent, on constate que des musulmans belges ou étrangers vivant sur notre territoire partent pour joindre des combattants islamistes en guerre un peu partout dans le monde, même contre nos troupes et celles de nos alliés en Afghanistan.

Realiteit:

De meeste gematigde moslims aanvaarden multiculturaliteit, een geest van vrijheid, ... Het grote probleem is dat meer en meer moslims, waaronder veel jongeren zoals de jihadi's van de marathon van Boston "ontdekken" dat de Islam geen godsdienst van vrede is en dat men moet moet "weerstand bieden" tegen bezetting, onderdrukking en "onrechtvaardigheid" ook al kan dit enkel via terroristische aktiviteiten. In de Islam betekenen deze drie termen dat een land of gebied niet door moslims gecontroleerd wordt die de Islam in zijn geheel toepassen. Het is een feit dat vele principes uit onze wetgeving en vele waarden van onze maatschappij niet verzoenbaar zijn met de Koran.
Als gevolg daarvan, moet men vaststellen dat belgische en buitenlandse moslims die ons grondgebied verblijven, vertrekken om zich aan te sluiten bij islamitische strijders, meestal van de extreemste soort, om zowat overal in de wereld oorlog te gaan voeren, zelfs tegen onze troepen in Afghanistan en die van onze geallieerden.

Mesures à prendre:

Notre législation doit être modifiée de façon à ce que tous individus de nationalité belge ou résidant sur notre territoire doivent être poursuivi pour haute trahison dans le cas où il font la guerre armée contre nos intérêts ou ceux d'un pays de l'OTAN, n'importe où dans le monde, par des attentats, des assassinats ciblés ou par des menaces, déstabilisant notre pays. Ou dans le cas où ils soutiennent une telle guerre d'une façon ou d'une autre ou qu'ils ont une intention ferme de le faire par les mesures préparatives qu'ils prennent.

En plus, tout ceux qui participent à des hostilités, faisant partie d'un groupe islamique djihadiste ou ceux qui les soutiennent ou qui font de la propagande pour eux, n'importe où dans le monde, contre n'importe qui doit être traité de la même façon puisque leur guerre est dirigé en principe contre des systèmes ou pays non-musulmans, sachant que nous serions le suivant sur leur liste des cibles. Les groupes mondiaux autre que jihadistes qui ont pour but un changement de système par la violence doivent être traité de la même façon, par example des groupes marxistes, neo-nazi's, ...

Il faut alors une liste de groupes terroristes, islamiques ou autres afin de poursuivre en justice les infractions de cette catégorie.

Toute personne qui est au courant des activités de guerre contre nos intérêts ou contre ceux de nos alliés qui ne les rapporte pas aux autorités doit être poursuivie en justice.

Toutes personnes de nationalité belge qui rejoind l'armée régulière d'un pays qui ne fait pas parti de l'OTAN doivent perdre la nationalité belge.

Toute personne qui rejoind un groupe militaire ou une milice non-gouvernementale non-djihadiste ou équivalent n'importe où dans le monde doit être poursuivi en justice, mais pas pour haute trahison.

Te nemen maatregelen:

Onze wetgeving dient aangepast te worden op een manier dat elk individu met de belgische nationaliteit of verblijvend op ons grondgebied, vervolgd wordt voor hoogverraad, in het geval dat zijn oorlog voeren tegen onze interesses of die van een van de landen van de NAVO, waar ook ter wereld, door aanslagen, het doelgericht doden van individuen of door bedreigingen die tot doel hebben ons land te destabiliseren. Of in het geval zij dergelijke aktiviteiten op een of andere manier ondersteunen of de bedoeling hebben om dit te doen door de voorbereidende maatregelen die zij aan het nemen zijn.


En plus, tout ceux qui participent à des hostilités, faisant partie d'un groupe islamique djihadiste ou ceux qui les soutiennent ou qui font de la propagande pour eux, n'importe où dans le monde, contre n'importe qui doit être traité de la même façon puisque leur guerre est dirigé en principe contre des systèmes ou pays non-musulmans, sachant que nous serions le suivant sur leur liste des cibles. Les groupes mondiaux autre que jihadistes qui ont pour but un changement de système par la violence doivent être traité de la même façon, par example des groupes marxiste, neo-nazi's, ...

Il faut alors une liste de groupes terroristes, islamiques ou autres afin de poursuivre en justice les infractions de cette catégorie.

Toute personne qui est au courant des activités de guerre contre nos intérêts ou contre ceux de nos alliés qui ne les rapporte pas aux autorités doit être poursuivie en justice.

Toutes personnes de nationalité belge qui rejoind l'armée régulière d'un pays qui ne fait pas parti de l'OTAN doivent perdre la nationalité belge.

Toute personne qui rejoind un groupe militaire ou une milice non-gouvernementale non-djihadiste ou équivalent n'importe où dans le monde doit être poursuivi en justice, mais pas pour haute trahison.

Peines:

Il est clair qu'il revient aux tribunaux belges de faire des enquètes et de juger s'il y a suffisamment de preuves pour condamner quelqu'un.

Emprisonnement de +10 ans, retrait du titre de séjour en Belgique et expulsion, dénaturalisation.

 

b. Problème des musulmans radicaux (salafistes, Wahhabistes, ...) à l'armée belge.

Contexte:

On a constaté qu'il y a des salafistes qui sont membres de nos forces armées. Et on s'inquiète.

Réalité:

En Belgique, les personnes peuvent avoir une double nationalité et joindre les forces armées belges. Pour des citoyens belges qui ont la nationalité d'un pays de l'OTAN, il ne se pose pas de problème puisque notre pays ne peut pas être en guerre avec le pays de leur deuxième nationalité. Pour les autres, ce n'est pas le cas et il se pose la question de loyauté dans les deux sens.

Example:

Un jour, il y a des troubles graves à Gaza. Les Nations Unies demandent à plusieurs pays, dont la Belgique d'envoyer des forces armées pour s'interposer entre Israel et Gaza. Dans le bataillon que l'armée belge envoie, il y a des militaires avec la double nationalité belgo-israelienne. Ils sont loyaux et ils partent, c'est normal. Mais en même temps, ils est normal, ayant la nationalité israelienne, qu'ils sont aussi loyaux à Israel et qu'ils sont poursuivi par la justice israelienne pour avoir fait la guerre contre Israel.

 

Concernant les salafistes et d'autres extrémistes, il n'y a apparament pas de procédure en place pour prévenir qu'ils sont et restent engagés dans l'armée belge.

Mesures à prendre:

Pour les personnes avec la double nationalité, il ne peuvent pas faire parti des forces armées belges s'ils ont la nationalité d'un pays qui n'est pas membre de l'OTAN. En plus pour des employés des services de sûreté de l'état, il ne peuvent pas avoir une deuxième nationalité.

Pour les procédures d'embauchement de l'armée, il faut des questionnaires dans la procédure de sélectionnnement pour détecter des tendances extrémistes de n'importe quelle nature.   

En plus il faut que les membres des nos forces armées doivent jurer fidélité à la constitution, aux lois belges et au peuple belge. Si un membre de nos forces armées participe à des événements qui remet cette fidélité en cause, ce membre doit être poursuivi pour haute trahison.

c. Shariah4Belgium, le parti ISLAM à Bruxelles, les organisateurs de conférences sur l'instauration d'un Califat et la liberté d'expression

Contexte:

La perception de Shariah4belgium chez le grand public et dans monde politique est marquée d'une absence complète de compréhension du problème et de ce que veut dire l'introduction de la Charia. Évidemment, on la liberté d'expression et d'opinion en Belgique et tout le monde est libre de souhaiter des changements de système ou de certaines lois. Hors, il y a deux problèmes. Premièrement, il y a le fait que le Djihad fait parti de la Charia et si on demande l'introduction de la Charia, le Djihad en découlera, c'est-à-dire la guerre contre les non-musulmans. Il n'est pas étonnant que les membres de Shariah4Belgium sont partis en Syrie pour faire le Djihad. Deuxièmement, la charia demande la peine de mort pour des individus usant de leurs libertés, par example les apostats, les critiques de l'Islam et les homosexuels et bien d'autres. 

Le parti ISLAM a les mêmes objectifs que Shariah4Belgium, notamment un système politique et légal basé sur l'Islam, c'est-à-dire le Coran et la Sunna convertis en législation islamique, la Charia. C'est le même message dans un autre emballage. Ils doivent à notre avis être traité de la même façon.

Dans l'Occident il y a régulièrement des conférences sur le Califat. Ces conférences n'ont pas lieu dans des pays islamiques puisque dans ces pays on sait ce que signifie le Califat. En fait, ceux qui organisent cette sorte de conférence ont les mêmes objectifs que Shariah4Belgium ou le parti ISLAM et ils doivent être traités de la même façon.

Mesures à prendre:

Tous ceux qui appellent d'une façon directe ou indirecte à introduire la Charia ou qui appellent à faire le djihad doivent être persécuté pour haute trahison et pour appel au meurtre d'innocents. Toute personne qui est au courant d'appels à l'introduction de la Charia ou au Djihad et qui ne le rapporte pas aux autorités doit être poursuivi en justice.

d. Les organisations d'intégration subventionnées sont-ils des organisations de ségrégation?

Contexte:

Il existe une grand nombre d'asbl's qui ont pour but d'organiser et d'émanciper des groupes minoritaires. Il s'avère que ces asbl's sont plutôt un instrument de victimisation et de ségrégation. Pire encore, des asbl's subventionnées comme le centre culturel arabe et la maison du peuple de Molenbeek sont pur et simple des centres d'islamisations. 

Mesures à prendre:

Il faut arrêter les subventions pour des asbl qui après 2 ans ne fournissent aucun résultat concret sur le terrain et qui en réalité organisent le repli sur soi des groupes concernés.